Du Fu

Du Fu to słynny poeta czasów dynastii Tang. Późniejsze pokolenia uhonorowały go określeniem „mędrca poezji”.

Du Fu był konfucjanistą i patriotą. To połączenie sprawiło, że często krytykował on skorumpowany system administracji cesarskiej oraz wynikające z niedbałości władcy praktyki społeczne swoich czasów. Jednocześnie Du Fu wykazywał dużą troskę wobec losu i niedoli zwykłych poddanych. Tematyka społeczna i patriotyczna przewija się przez praktycznie całą twórczość poety.

Du Fu napisał łącznie około 1400 wierszy. Stosował w nich wiele rozmaitych środków artystycznych, które nieodmiennie służyły mu do wyrażania wyżej wspomnianych treści społecznych i patriotycznych. Treść jego wierszy była więc odmienna od wierszy jego przyjaciela, poety Li Baia. Nie przeszkadzało to twórcom żyć w głębokiej przyjaźni i wzajemnym szacunku. Obu poetów określa się wspólnym mianem Li-Du. Inni poeci czasów Tang, Bai Juyi, Han Yu, Li Shangyin i Li He, pobierało nauki u Du Fu.
Poezje Du Fu miały przemożny wpływ na przyszłe pokolenia twórców, a także czytelników. Duch samopoświęcenia, współczucie dla zwykłych ludzi i patriotyzm był i jest szanowany i podziwiany do dnia dzisiejszego. Dom, w którym mieszkał poeta (w mieście Chengdu w prowincji Sichuan) jest odwiedzany przez rzesze ludzi pragnących w ten sposób okazać swój szacunek dla poety.

Próbki twórczości

Jednym z najsławniejszych utworów Du Fu jest cykl sześciu wierszy nazwany „Sześciu urzędników i sześć rozstań” (三吏三別, Sān lì sān biè). Na cykl składały się te wiersze: 三吏： 《石壕吏》, 《新安吏》, 《潼關吏》 oraz 三別： 《新婚別》, 《無家別》, 《垂老別》. Wiersze te obrazują niedole i cierpienia ludzi w czasach chaosu i upadku dynastii, a zwłaszcza w czasie trwania buntu Anshi.