Ustanowienie państwa Jin
Dynastia ta została założona przez Dżurdżenów (nǚzhēn 女真), którzy obaliwszy dynastię Liang (907–1125 Liáo Cháo遼朝) założyli własne państwo. W przyszłości Dżurdżeni odtworzą dynastę Jin pod nazwą Późniejsze Jin (1616–1636) i w roku 1635 zostaną nazwani Mandżurami przez swojego władcę Hong Taiji (syna Nurhaqi, założyciela dynastii Qing, która będzie władać całymi Chinami od 1644 roku.
Tymczasem w XII wieku ich państwo zajmowało tereny wydarte Kitanom, zepchniętym na zachód w kierunku Azji Środkowej. Po umocnieniu swojej władzy władca Wanyan Aguda rozpoczął podbój chińskiej Dynastii Song. Kampanię przerwała śmierć władcy i następująca po niej walka o sukcesję. Mimo problemów wewnętrznych państwo Jin zdołało jeszcze w roku 1126 zdobyć stolicę Song - miasto Kaifeng.
Państwo Jin
Stolicą państwa Jin był Yanjing (Yānjīng 燕京, obecnie Pekin). Na zdobyte od dynastii Song tereny Chińskie przeniosło się około 1,5 miliona Dżurdżenów, którzy szybko ulegali sinizacji w otoczeniu rządzonych przez siebie 30 milionów rdzennych Chińczyków. Proces ten postępował błyskawicznie mimo zakazu małżeństw arystokracji Dżurdżeńskiej, który zresztą zniesiono w 1191 roku.
Upadek państwa Jin
Choć Dżurdżeni przejęli technologie wojenne od swoich wrogów Songów, ich państwo uległo naporowi Mongolskiemu. Pierwsza kampania Dżyngis-chana rozpoczęła się w 1211 roku. Jin utraciło wtedy swoją wschodnią stolicę Datong. Dwa lata później Mongołowie oblężyli Zhongdu (dosł. Środkowa Stolica, obecnie Pekin). Zawarto pokój, który pozwolił uratować miasto przed utratą.
W następnym okresie państwo Jin toczyło walkę na dwa fronty: z Mongołami na północy i z Południową Dynastią Song na południu. Walka na dwa fronty wyczerpała zasoby wojenne i siły ekonomiczne kraju. Ostateczną klęskę odsunęła nieco śmierć Dżyngis-chana w 1227 roku, jednak już pięć lat później Mongołowie w sojuszu z Songami ponownie zaatakowani Jin. W roku 1233 stolica Jin - miasto Kaifeng - została zdobyta i złupiona przez połączone sojuszem wojska Songów i Mongołów. Choć cesarz Aizong (jego imię dżurdżeńskie to Wanyan Shouxu) zdołał uciec ze stolicy, nie przedłużyło to bardzo jego życia - następnego roku, aby uniknąć pojmania żywcem, popełnił samobójstwo. Tym samym istnienie państwa Jin dobiegło końca.
