To decydująca bitwa stoczona pomiędzy państwem Qin, które pokonało państwo Zhao. W roku 256 p.n.e. Qin zaatakowało Han. Z odsieczą państwo Zhao wysłało armię pod dowództwem Lian Po. Obie armie spotkały się w okolicach Changping, położonego w północnej części ówczesnych ziem królestwa Han. Lian Po, po zobaczeniu armii Qin stwierdził, że jedyną szansę na zwycięstwo dawała próba przeczekania. Ufortyfikował swoją pozycję licząc, że armia najeźdźcy wycofa się, bądź przystąpi do rokowań.
Armia Qin, dowodzona przez Bai Qi, nie wycofała się. Zamiast tego na teren Zhao i Han ruszyli szpiedzy, roznosząc wieści o tchórzostwie i starczej nieporadności Lian Po. Gdy wieści te dotarły do króla Zhao, ten natychmiast zdjął Lian Po ze stanowiska dowodzącego armią i wyznaczył na nie generała Zhao Kuo, syna słynnego generała Zhao She. Zapiski historyka wspominają, że umierający Zhao She, będąc na łożu śmierci, kazał dopilnować, aby Zhao Kuo nigdy nie otrzymał armii do dowodzenia. Także wdowa, matka Zhao Kuo, usiłowała bezskutecznie, wybłagać na królu zmianę jego decyzji. Nadaremnie.
Gdy Zhao Kuo przejął dowodzenie, ruszył ze swoją armią do ataku na obóz Qin. Łatwo zgadnąć, że armia Qin oczekiwała tego ataku. Po zażartej walce armia Zhao poszła w rozsypkę i została zapędzona na jedno z okolicznych wzgórz, gdzie była oblegana przez 40 dni. W końcu, przymuszony brakiem żywności i wody, Zhao Kuo zdecydował się na desperacką próbę wyrwania się z okrążenia. Wojsko Zhao zostało jednak zmasakrowane, a sam Zhao Kuo zginął ugodzony strzałą.
Działo się to wszystko między kwietniem a wrześniem roku 260 p.n.e. Źródła historyczne (historyk Sima Yi) podają, że w czasie tej masakry zginęło około 400 tysięcy żołnierzy Zhao. Zwycięstwo pozwoliło państwu Qin kontynuować politykę ekspansji, i podbić w rezultacie pozostałe państwa istniejące ówcześnie na terenach chińskich.
