Podstawy
Materiały: papier xuan 宣紙 oraz jedwabie
Papier xuan jest idealnym materiałem do malowania, ale też kaligrafii. Obie te sztuki Chińczycy połączyli w jedno. Na chińskim obrazie znajdziemy nie tylko przedstawioną graficznie scenę, ale i wykaligrafowany wiersz lub sentencję. Okazuje się, że chiński pędzel, tusz i papier xuan to trzy nierozerwalne części tej samej technologii malarskiej.
Pieczęcie
Po ukończeniu dzieła artysta podpisuje je stawiając swoją pieczęć. Jednak nie będzie to jedyna pieczęć widoczna na dziele. Utrwalił się zwyczaj, że kolejni właściciele zwoju, ale też ci, którzy dostąpili zaszczytu podziwiania oryginału, umieszczali na nim swoją własną pieczęć.
Ukończone dzieło jest połączeniem czterech głównych sztuk chińskich: kaligrafii, malarstwa, poezji i rzeźbienia pieczęci.
Materiały: tusz
Na papierze xuan malowano tuszem chińskim, a dla uzyskania kolorów używano pigmentów mineralnych i roślinnych.
Stan umysłu malarza
Malowanie na papierze ma tą szczególną cechę, że nie jest możliwe nanoszenie poprawek, jak to ma miejsce przy malowaniu farbami olejnymi. Malujący nowe dzieło musi więc przed przystąpieniem do pracy przemyśleć do najdrobniejszego detalu. Zazwyczaj, o ile tylko pozwala na to wielkość dzieła, cały obraz kończony jest za jednym posiedzeniem.
Rodzaje i typy malarstwa
Najstarszym odkrytym zachowanym obrazem są wizerunki ludzi, smoków i feniksów. Arkusz jedwabiu o wymiarach 20 x 30 cm datowany na Okres Walczących Królestw (IV-III w. p.n.e.) odkryto w 1949 roku. W innym stanowisku, datowanym na czasy dynastii Jin (265-420) odkryto malowany w kolorach arkusz papieru. Arkusz znaleziono w grobowcu lokalnego właściciela ziemskiego.
Gongbi (工筆) oraz xieyi (寫意)
To dwie główne techniki, często mieszane ze sobą w jednym dziele. Pierwszy polega na dbałości o realizm i detale. Drugi - to proste śmiałe pociągnięcia mające uwypuklić cechy charakterystyczne tego, co jest malowane.
Pozostałe techniki
Mniej prominentne techniki to m.in. pomo, bazująca na szerokich, pełnych pociągnięciach i braku zdecydowanych konturów w treści, oraz baimiao, malowany w czerni szkic konturów bez żadnych odcieni i przejść tonalnych. Kolejną techniką jest shese, czyli posługiwanie się kolorem.
Tematyka
Trzy główne tematyki to wizerunki ptaków i kwiatów, krajobrazy oraz postacie. Powszechnie przyjmuje się, że wizerunki postaci to najstarsza tematyka.
Postacie
Przy malowaniu postaci najważniejsze jest właściwe oddanie stanu umysłu osoby malowanej. Z grubsza można wydzielić kilka kategorii: malowidła buddyjskie i taoistyczne, piękne kobiety, portrety, malunki tematyczne i historyczne.
Krajobrazy
Dwa główne podtypy to malunki gór i rzek oraz architektura (jiehua). Przy malowaniu krajobrazów chińscy malarze stosowali dwie główne techniki. Pierwsza z nich to qinglu shanshui, co można dosłownie tłumaczyć jako niebieskozielone góry i wody. Drugim stylem jest shuimo shanshui, czyli malunki wykonane czarnym i rozcieńczonym tuszem.
Ptaki i kwiaty
Malowanie motywów zwierzęcych było w chińskiej sztuce obecne już w czasach neolitycznych. Ale malowanie ptaków i kwiatów stało sie odrębną gałęzią malarstwa w czasach dynastii Tang i Song.
