-
Janusz A. , Paradyzja
-
(1) Pierwsza jest powieść Paradyzja Janusza A. Zajdla. Jako jedenastoletni dzieciak po raz pierwszy zetknąłem się z ideami takimi jak mit założycielski (w powieściowym świecie dla jego podtrzymania nauczano sfałszowanych praw fizyki), czy decydentów działających z tylnego siedzenia (to amerykańska fraza na „grupę trzymającą władzę”). A przede wszystkim uwiodło mnie fenomenalne, mistrzowskie zakończenie tej opowieści o technokratycznym totalitaryzmie skonfrontowanym z najważniejszymi „siłami napędowymi ludzkiego ducha”, m.in. pragnieniem wolności.
-
James P. , Najazd z przeszłości
-
Książką która ostatecznie skierowała mnie ku socjologii był traktat socjologiczno-etyczny zakamuflowany jako powieść fantastyczno-naukowa pt. Najazd
z przeszłości Jamesa P. Hogana. Powieściowe wydarzenia i dylematy bohaterów są przykładami pozwalającymi zrozumieć cywilizacyjne, kulturowe i mentalnościowe uwarunkowania zachowań i pojedynczych ludzi, i całych społeczeństw... których „dobrobyt i samo istnienie zależy od zdolności produkowania dóbr materialnych”. Poznają państwo tu nawiązanie do percepcji Marksa?
Już jako kandydat na socjologa rzeczoną książkę czytałem po raz kolejny na wykładzie Ideologie XX wieku socjologa profesora Jerzego Szackiego (1929–2016), gdy usłyszałem kwestię z filmu Żołnierze kosmosu (1997, reż. Paul Verhoeven). Okazało się, że twórcy filmu wpletli weń deklarację ideową włoskiego ruchu faszystowskiego z początków dwudziestego stulecia. Ich dzieło, zakamuflowane jako efektowna i pozornie bezmózga space-opera, co najwyżej postrzegana jako parodia faszyzmu, pod względem socjologicznym i politologicznym skrywa arcyciekawe głębie. Polecam analizę treści filmu pt. The Politics of Starship Troopers, dostępną na kanale Sargon of Akkad w portalu YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=kVpYvV0O7uI (Dostęp: 5.11.2019).
-
Isaac , Cykl Fundacji
-
(3) Szczególnie przemożny wpływ wywarł na mnie
i tysiące podobnych mi, cykl Fundacja Isaaca Asimova. Oczywistym centralnym jego wątkiem jest Święty Graal większości ludzkiego wysiłku, w tym filmów, książek, religii i nauki: przewidywanie przyszłości i wpływanie na bieg przyszłych zdarzeń. W powieści za bary biorą się jednostki i nieubłagane siły historii, kształtując losy upadającego galaktycznego imperium (autor inspirował się monumentalnym dziełem E. Gibbona Zmierzch cesarstwa rzymskiego). Temat jest szczególnie na czasie w drugiej dekadzie XXI wieku, gdy do swojego końca zbliża się „geopolityczna pauza”, nazywana czasem Pax Americana. To właśnie fikcyjna dziedzina nauki psychohistoria, przewidująca naukowym aparatem pojęciowym przyszłe obroty potężnych dziejowych mechanizmów, kazała mi zatytułować jedną z moich książek Siłami psychohistorii.
Wojna to kolektywne zabijanie dla kolektywnych celów.
John Keegan, The Face of Battle
Stosować podstęp to sprawić, że przeciwnik dobierze taktykę i działanie według
wymogów narzuconych przez inne względy niż logika bezpośredniego pola walki.
Wpierw naucz się używać tego. [wskazuje na głowę] Potem nauczę cię używać tego. [wskazuje na miecz]
Argyle Wallace w filmie Braveheart. Waleczne serce
