W przeszłości Chińczycy posługiwali się kalendarzem rolniczym, który regulował ich życie społeczne. Upływ lat obserwowano za pomocą cykli sześćdziesięcioletnich. Taki cykl składał się z pięciu cykli zodiakalnych.
Chiński kalendarz księżycowy
Chiński kalendarz składa się z sześćdziesięcioletnich cykli, które stanowią kombinację Dwunastu Ziemskich Konarów i Pięciu Niebiańskich Pni: 12 zwierząt i 5 żywiołów. Opiera się na precyzyjnej obserwacji wysokości słońca oraz faz księżyca.
Według tego systemu rok 1911 to Xinhai, stąd rewolucję obalającą ostatniego cesarza nazywa się Rewolucją Xinhai.
Najbliższe lata:
Kalendarz rolniczy
Służył on do określania czasu wykonywania prac w polu. Musimy tutaj pamiętać, że następstwo pór roku, a tym samym zmian temperatury i opadów, jest na terenie północnych Chin niezwykle regularne, co sprawia, że kalendarz miał istotne znaczenie dla określania czasu wykonywania prac.
Poniżej nazwy 24 części roku słonecznego (jieqi 節氣). UWAGA: Wszystkie znaki poniżej są tradycyjne.)
Pory dnia
Dzień Chińczycy dzielą na 12 części, tzw. ziemskich konarów dizhi 地支. Każda z części dnia odpowiada jednemu zwierzęciu.
un_flex un_flex_htDla porównania:
Kalendarz gregoriański – słoneczny
Ziemia obiega słońce dokładnie w 365 dni 5 godzin 48 minut 46 sekund.
Został wprowadzony przez papieża Grzegorza XIII w 1582 r.
Rok ma 12 miesięcy i 365 dni. Co cztery lata jest dodatkowy dzień – 29 lutego – w roku jest wtedy 366 dni – jest to rok przestępny.
Kalendarz muzułmański – księżycowy.
Został wprowadzony przez Mahometa w 632 r. Rok ma 12 miesięcy. W ciągu 30 lat jest 11 lat przestępnych. Wtedy do każdego miesiąca dodaje się jeden dzień.
5 kwietnia 2004 r. rozpocznie się rok 1425 ery Mahometa.
Kalendarz żydowski – księżycowo-słoneczny
w obecnej postaci istnieje od IV w. n.e. Rok ma 12 miesięcy. W określonych latach dodaje się 13. miesiąc. Liczba dni jest zmienna. Jest ich 29 lub 30.
30 września 2014 r. rozpocznie się rok 5775.
