@if($itemid = ) @endif
-charbox-

Bitwa pod Yiling znana jest także pod nazwą Bitwy pod Xiaoting 猇亭之戰 lub też 彝陵之战 (Yiling)、猇亭之战 (Xiaoting) miała miejsce w roku 222 n.e., czyli w okresie istnienia Trzech Królestw. Przeciw sobie stanęły wojska państwa Wu oraz Shu, zmagające się o panowanie nad kluczowym obszarem Jingzhou. Bitwa zakończyła się decydującym zwycięstwem państwa Wu, które powstrzymało inwazję Liu Beia (władcy Shu) na ten kraj.

-ilustracja-

Tło historyczne

Śmierć Guan Yu i utrata Jingzhou

Jingzhou 荊州; pinyin: Jīngzhōu było częścią królestwa Shu. W roku 219 zostało zdobyte przez swojego niedawnego sojusznika, królestwo Wu, a dowódca armii Shu, Guan Yu, dostał się do niewoli i został ścięty. Liu Bai wbrew radom doradców (m. in. słynnego Zhuge Lianga) zdecydował się odpowiedzieć eskalacją wojny. Jednym z motywów Liu Baia była zemsta za śmierć utraconego przyjaciela.

W powieści „Dzieje Trzech Królestw” Liu Bai i Guan Yu związani byli braterstwem krwi. Trzecim z braci był Zhang Fei, który w trakcie przygotowań wojennych zginął w zamachu przeprowadzonym przez żołnierzy niezadowolonych z nadmiernego tempa przygotowań. Mordercy obcięli głowę Zhang Feia i zdezerterowali do Wu. Podwójna strata pchnęła Liu Baia w decyzji ataku. Ponownie jego doradcy odradzili wojnę, jednak nie zostali wysłuchani. Wkrótce więc stolicę Shu, miasto Chengdu, opuściła armia inwazyjna, pozostawiając na straży Zhuge Lianga.

Bitwa

Według historyków armia Shu liczyła około 40–50 tysięcy. Armia Wu natomiast 50-70 tysięcy (niektóre źródła podają liczbę 160 tysięcy). W powieści Dzieje Trzech Królestw liczebność armii Shu została znacznie powiększona – do 750 000 żołnierzy)

Faza pierwsza bitwy – strategiczny odwrót Wu

Początkowo dowódcy Wu nie docenili siły armi Shu, polegali i polegli na swojej przewadze liczebnej. Gdy armia Shu zdobywała kolejne regiony, oddziały Wu, które wychodziły na spotkanie przeciwnika, były doszczętnie rozbijane. Taki obrót spraw spowodował doraźne roszady w sztabie Wu. Król Sun Quan (孫權) wyznaczył Lu Xuna na głównodowodzącego wojskami Wu.

Lu Xun zauważył, że siła wojsk Shu, składających się głównie z piechoty, polegała na znakomitych osiągach w terenach górskich. Postanowił wycofać się więc z niektórych rejonów i czekać na okazję do kontrataku w bardziej równinnych terenach .

W styczniu kolejnego roku siły nawodne Shu zdobyły Yiling i kontynuowały posuwanie się w głąb terytorium przeciwnika, docierając do miasta Yidao. Jednocześnie główna armia lądowa dotarła do Xiaoting, gdzie napotkała powstrzymujący dalszy pochód opór wojsk dowodzonych przez Lu Xuna.

Sytuacja stawała się niekorzystna dla Shu. Rozciągnięte linie zaopatrzeniowe, rozczłonkowanie armii (łącznie około 50 oddzielnych obozów), oraz walka na bardziej równinnym terenie, gdzie piechota traciła swoje zalety – wszystko to sprawiło, że powstała idealna okazja do jej zaatakowania.

Lu Xun jednak zadecydował, aby jeszcze poczekać. Sytuacja była następująca: wiosenne upały zastały obie armie na bardziej płaskim terenie. Podczas gdy armia Wu spoczywała w fortyfikacjach, armia Shu obozowała w szczególnie wystawionych na działanie gorąca miejscach, jak choćby w pobliżu lasów które redukowały ruch ożywczego wiatru. Żołnierze Shu cierpieli od gorąca, a ich morale topniało coraz bardziej. Liu Bai próbował wywabić żołnierzy Wu z fortyfikacji. Jedna z prób, dokonana przez elitarny oddział 8000 żołnierzy, nie udała się – żołnierze Wu mieli przykazane, aby pod żadnym pozorem nie dać się sprowokować do walki. Z rozkazu głównodowodzącego, dowódcy Wu mieli ponoć uszy pozatykane woskiem. Niepowodzenie operacji obniżyło morale armii Shu jeszcze bardziej. Sytuacja stała się więc tym bardziej korzystna dla Wu.

Wobec nieustających upałów, Liu Bai zadecydował, aby przenieść obozy swojej armii do dających cień lasów. Jego doradca zaprotestował na to posunięcie, a przebywający w oddaleniu Zhuge Liang, zerknąwszy na mapy nowego rozstawienia obozów, nabrał przekonania, że klęska jest nieuchronna. Miał wtedy wykrzyknąć: „Ten kto zasugerował naszemu panu obozy w tych miejscach, winien być natychmiast ścięty!” Zhuge nie poprzestał na narzekaniu. To właśnie wtedy wzniósł słynną strukturę obronną tzw. Kamienny Labirynt – stosy kamieni rozmieszczone przy brzegu rzeki Jangcy, mające generować energię Qi.

Tymczasem z nadejściem lipca głównodowodzący siłami Wu generał Lu Xun postanowił działać. Nakazał swoim żołnierzom obejść obozy przeciwnika od tyłu, czego dokonano przemieszczając się łodziami rzeką Jangcy. Gdy ludzie Wu znaleźli się już na tyłach armii Shu, podpalili lasy, w których obozował przeciwnik. Obozowiska zmieniły się w piekła płomieni. Żołnierze Shu ruszyli do rzeki, aby czerpaną z niej wodą ugasić płomienie. Jednak tam dosięgły ich strzały przygotowanych w zasadzkach żołnierzy Wu. Nastąpiła próba zaatakowania pozycji Wu, jednak zakończyło się to niepowodzeniem.

Armia Shu wycofywała się składnie i w sposób uporządkowany. Flota Shu, dzięki znakomitemu dowodzeniu urzędnika Cheng Ji, prowadziła operację odwrotu, gdy dopadła ją flota Wu. Mimo dobrze prowadzonej obrony wkrótce przewaga liczebna Wu dała o sobie znać. Początkowe sukcesy skończyły się, a flota Shu została doszczętnie zniszczona. Dowodzący nią Cheng Ji zginął - brak jest zapisów o okolicznościach śmierci; powieść „Dzieje Trzech Królestw” zawiera jednak wzmiankę, że popełnił on samobójstwo.

W wyniku ataku ogniowego armia Shu utraciła 40 z pierwotnych 50 obozów których linia sięgała do wzgórz Ma'an. Liu Bai próbował co prawda przegrupować swoje wojska i powstrzymać przeciwnika przed kontynuacją ataku, jednak jego siły nie zdołały się skoncentrować w skutecznie działającą armię. Jej trzon został zniszczony w bitwie na wzgórzach Ma'an.

Nie inny był też los pozostałych części armii. Obozy, które przetrwały atak Wu, zostały ostatecznie podpalone własną ręką wycofujących się wojsk Shu. Awangarda armii Shu, znajdująca się pod Yidao, została zniszczona, a jej dowódca Huang Quan został wzięty do niewoli w czasie próby wyrwania się z okrążenia.

Sam Liu Bei zbiegł do Zigui (秭归), pozostali przy nim żołnierze byli zdemoralizowani i nie mogli wytrzymać naporu Wu, wciąż się więc wycofywali. W czasie marszu dotarli do miasta Jingzhou. Dowódca garnizonu miasta Jingzhou, niejaki Xiang Chong, zdołał wyprowadzić z matni swojego wodza naczelnego wraz z resztą wojska. Wycofująca się armia znalazła się w Yufu. Tam dopiero udało się jej powstrzymać wielki kontratak Wu.

W czasie jego trwania zginęła większość dowódców armii Shu. Przy życiu pozostali jedynie Wu Ban i Chen Shi, dowódcy floty. Sam Liu Bai umarł wiosną następnego roku na dyzenterię.

Po bitwie

Bitwa pod Yiling zadecydowała o losach państwa Shu. Nigdy już jego potęga nie wróciła do pierwotnego rozmiaru. Po śmierci Liu Baia władzę sprawował Zhuge Liang jako regent w imieniu następcy Liu Baia o imieniu Shan. Zhuge doprowadził do zakończenia wojny (w roku 223) oraz wznowienia zerwanego wcześniej sojuszu z Wu.

Samo królestwo Wu dzięki wygranej bitwie objęło kontrolą strategicznie położone miasto Jingzhou. Głównodowodzący jego armią zyskał wielką sławę i estymę, co w niedalekim czasie zaowocowało wyznaczeniem go na kanclerza królestwa Wu.

Polubienia: 0

Epoka Okres Trzch Królestw

Artykuły z tego samego okresu historycznego: 4

obok Zhuge Lianga jest bodaj najbardziej rozpoznawaną przez Chińczyków postacią z chińskiej późnej starożytności. Początkowo jako szara eminencja a potem zupełnie jawnie prowadził skomplikowaną grę mającą zabrać władzę cesarską z rąk upadającej ostatecznie dynastii Han. Jego planom na przeszkodzie stanęły inne postacie, nie mniej przebiegłe i ambitne. W rezultacie zamiast proklamacji kolejnej dynastii nastał w Chinach czas chaosu zwany Epoką Trzech Królestw.

Przeczytaj...

Po upadku dynastii Han na arenie chińskich dziejów działały trzy konkurencyjne wobec siebie ośrodki władzy. Najsilniejszym z nich było Wei, obejmujące centralne, najlepiej rozwinięte cywilizacyjnie tereny dawnej dynastii Han. Dwa pozostałe królestwa, Wu i Shu przez większość zmagań musiały łączyć siły, aby wytrzymać napór zdecydowanie najsilniejszego Wei. Ten burzliwy okres końca dynastii Han i powstawania Trzech Królestw został opisany w epickiej powieści Dzieje Trzech Królestw.

Przeczytaj...

To bodaj najsłynniejsza z bitew w historii Chin . Kluczowe starcie w okresie formowanie się Trzech Królestw u schyłku dynastii Han.

Po tym jak Cao Cao skonsolidował swoją władzę nad północnymi Chinami, które formalnie rządzone były przez upadającą dynastię Han, pozostało mu dwóch rywali: Sun Quan w środkowej i dolnej części dorzecza rzeki Jangcy, oraz Liu Bei, rządzący obszarem współczesnej prowincji Hubei.

W roku 208 Cao Cao poprowadził swoją dwustutysięczną armię przeciw połączonym armiom Sun Quana i Liu Bei, liczącymi zaledwie 100 tysięcy.

Przeczytaj...

Bitwa pod Yiling znana jest także pod nazwą Bitwy pod Xiaoting 猇亭之戰 lub też 彝陵之战 (Yiling)、猇亭之战 (Xiaoting) miała miejsce w roku 222 n.e., w czasie istnienia Trzech Królestw. Przeciw sobie stanęły wojska państwa Wu oraz Shu, zmagające się o panowanie nad kluczowym obszarem Jingzhou. Bitwa zakończyła się decydującym zwycięstwem państwa Wu, które powstrzymało inwazję Liu Beia na ten kraj.

Przeczytaj...

Powiązane artykuły: 0

messages.comments:

messages.no_comments_to_show

Napisz swój komentarz

Imię lub nick - obowiązkowe dla niezalogowanych
Obowiązkowy dla niezalogowanych

Zabezpieczenie antyspamowe:

  1. w pole Dobry Pomysł! wpisz 15 pomnożone przez przez 2.
  2. Możesz wstawić jeden link, ale to opóźni publikację komentarza. Dwa i więcej nie da rady.
  3. Komentarz przechodzi bez moderacji, jeśli ostatnią jego frazą jest Kartagina musi zostać zniszczona po łacinie.

Kup książki twórcy Chiny.pl

36 forteli

Podręcznik budowania obrazów mentalnych i dziesiątki anegdot historycznych — ze wstępem Andrzeja Sapkowskiego

Siły psychohistorii

Podobnie jak w bestsellerze 36 forteli jest to studium oraz dziesiątki przykładów. • Temat poradnika: dostrzeganie ukrytych prawidłowości i przewidywanie przyszłych zdarzeń. Anegdoty o mistrzach obserwacji rzeczywistości i mistrzach zmieniania myśli w czyn.

Starożytna mądrość chińska

Zbiór 81 sentencji i cytatów, które są jednocześnie kluczem do zrozumienia chińskiej mentalności i chińskiej kultury

Drogi wędrownych doradców

Pięknie ilustrowany zbiór 81 maksym układających się w wizję starożytnych artystów, poetów i ludzi czynu, których zbiorowy wysiłek stał się fundamentem chińskiej cywilizacji.

Opowieści z dawnych Chin

Zbiór pięknych, pełnych pozytywnej energii opowieści oraz skłaniających do zadumy legend i anegdot, który pomoże ci zrozumieć kulturę i historię Państwa Środka.

Chiny 一 Pulsujący matecznik cywilizacji

Zbiór 81 maksym i przysłów, z pomocą których zrozumiesz esencję chińskiej historii: poznasz czyny i uczucia ludzi, których losy i czyny są tworzywem chińskiej państwowości i aspiracji imperialnych.

Sun Zi i jego Sztuka wojny

Traktat Sztuka wojny w przekładzie Piotra Plebaniaka bezpośrednio z chińskiego języka klasycznego, stylizowany na piękną polszczyznę Sienkiewicza. Do tego wizje wojny i konfliktów prof Bralczyka i ponad 20 innych mistrzów oraz ekspertów.

Prawidła geopolitycznej gry o przetrwanie

Praca, w której sam autor i zaproszeni eksperci prezentują swoje wizje prawidłowości geopolitycznych, okraszając je przykładami z kart historii i wydarzeń współczesnych. W środku 43 mapy i 29 zdjęć oraz ilustracji, które pomogą zrozumieć zawiłą logikę zmagań między mocarstwami.

Wzorce Zwyciężania tom 1

Studium historycznych analiz potyczek, bitew i operacji militarnych. Autorzy analizują je tak, aby czytelnik mógł z pozytywnych i negatywnych doświadczeń nauczyć się osiągać sukces militarny w każdej sytuacji.

Oni albo My!

Błyskotliwie napisana wizja konfliktu Chin i Stanów Zjednoczonych. Autor prezentuje wgląd w pełne spektrum konfliktu: od motywacji ideologicznych po zaciekłe zmagania o kontrolę nad dostępem do krytycznych surowców.